معرفی ورزش لاکچری اسکی روی برف

معرفی ورزش لاکچری اسکی روی برف
زمان مطالعه : 8 دقیقه
ورزش اسکی به علت هزینه بالایش جزو ورزش های لاکچری محسوب می شود این رشته انواع مختلفی دارد که در شیب های مختلف انجام می شود.
ورزش اسکی روی برف را بیشتر و کامل تر بشناسید
تاریخچه اسکی یا اسکی روی برف حداقل به هشت هزار سال پیش برمی گردد. نمونه های اولیه باستان شناسی از اسکی در روسیه حدود 6000 سال قبل از میلاد مسیح است.اگرچه شروع اسکی مدرن از اسکاندیناویا بوده است، اما 5000 سال پیش آثار نقاشی مربوط به اسکی در ایالت Xinjiang چین دیده شده است.

از اواسط سال 1800، اسکی به یک ورزش تفریحی و سرگرمی پرطرفدار تبدیل شد، که در مناطق پر برف در سراسر جهان انجام می شود که درآمد خوبی برای تفریحگاه ها و دیگر اقدامات مربوط به آن را ایجاد کرده است. این بخش از ورزش و تناسب اندام نمناک را به معرفی ورزش مهیج اسکی روی برف اختصاص داده ایم و شما را با انواع و جزئیات آن بیشتر آشنا خواهیم کرد.

مقاله ورزش اسکی

ورزش اسکی چند نوع و چگونه است؟
انواع مختلف ورزش اسکی
اگرچه پرطرفدارترین نوع اسکی، نوع سرازیری و آلپاین است ، اما انواع مختلف دیگری وجود دارد که دست شما را برای انتخاب باز می کند. در این قسمت انواع مختلفی از اسکی چه از نوع صحرایی و چه فری استایل آورده شده است.

اسکی آلپاین یا سرازیری:

از انواع مختلف اسکی، این نوع از پرطرفدارترین ها است که در آن می توانید با در اختیار داشتن یک صندلی اسکی یا دیگر وسایل مکانیکی به قله کوه بروید و اسکی کنید. بسته لوازم و پوتین شما نیز باید مخصوص اسکی سرازیری باشد.

اسکی در فضای باز یا صحرایی:

به جای استفاده از لیفت، با اسکی صحرایی کوه پیمایی کنید. تندی سرازیری این نوع اسکی به اندازه اسکی آلپاین نیست. اسکی صحرایی هوازی تر و ارزان تر است، به دلیل اینکه مجبور به پرداخت هزینه لیفت نیستید.

اسکی ها سبک هستند و خودشان به سمت جلو حرکت می کنند و از زمین های صاف نیز علاوه بر سرازیری ها عبور می کنند.

اسکی فری استایل:

این نوع از اسکی عموما دارای حرکات چرخشی و هوازی است.

این نوع اسکی یک ورزش رقابتی بوده که ورزشکاران از جنبه های مختلف این ورزش با یکدیگر رقابت می کنند، که شامل پرش ها، حرکات اکروباتی، حرکت مغولی ( فرو کردن عصا در زمین و پرش از آن) هوای بزرگ (حرکات چرخش به دور خود و پیچشی در هوا)، و مغولی دوتایی (دو رقیب روبروی هم و انجام حرکت مغولی) است.

اسنوبرد:

در واقع یک نوع اسکی مشخص نداریم، اما به هرحال بعضی از آنها را برای شما شرح می دهیم ، چنانچه در ابن قسمت از ورزش و تناسب اندام نمناک اشاره کرده ایم اسنوبردینگ حالتی است که شخص روی یک تخته تکی بجای تخته دوتایی می ایستد.

تجربه آن مهیج است. خیلی از مردم اسنوبرد را راحت تر از اسکی می دانند.

اسکی بدون پیست:

این نوع اسکی کردن، اسکی روی پیست برفی دست نخورده نیست.این اسکی نیاز به مهارت های پیشرفته دارد، اما تقریبا خطرناک است.به طوری که بهتر است دوره های آن را بگذرانید تا به مهارت حداقل متوسط برسید.

اسکی رو به جلو یا تله مارک:

این اسکی به آلپاین شبیه است و در طی آن باید از کوه به سمت پایین بیایید. قهرمانان این ورزش معمولا روی پاشنه پا نمی ایستند. این ورزش انعطاف بدن را افزایش می دهد.

اسکی انطباقی:

این نوع ورزش به افرادی که ناتوانی فیزیکی دارند، نیز اجازه انجام آن را می دهد، مثل مسابقات پارالمپیک که از تجهیزات انطباقی متفاوت استفاده می کند.

با این روش هرکسی می تواند با چوب اسکی به سمت پایین سرازیر شود. بیشتر افراد برای این نوع اسکی تجهیزات کامل دارند ، اما در مورد انتخاب این اسکی برای تعطیلات شک نکنید.

تجهیزات ورزش اسکی
اوایل، اسکی به نوعی ورزش و وسیله تفریح کردن با یک تکه چوب محسوب می شد، که معمولا چوب آن از درخت گردو بود .اما ساختار آن در 1930 پیشرفته تر شد. در سال 1950، سطوح لغزنده ای برای اسکی کردن وجود داشت، که سرعت و مقاومت فرد را افزایش می داد.

در سال 1990، اسکی معمولا با چوبی انجام می شد که پوشش فوم داشت و هر دو لایه آن از فایبرگلاس پوشیده شده بود که با کولار، آلومینیوم، تیتانیوم، یا کربن برای قدرت ترکیب شده بود و یک لایه پلاستیکی نیز در آخر به آن اضافه می شد.

قوانین اسکی

همه چیز درباره ورزش اسکی و تجهیزات آن
در اوایل قرن 19، مردم نروژ و دیگران اسکی را طراحی کردند که اطراف آن از پروفیل های پارابولیک ساخته شده است.

اسکی های پارابولیک در سال 1990 به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر برای تمام اسکی های آلپاین استاندارد است.

شرکت کردن در اسکی های رقابتی و تفریحی در بین افراد ناتوان محبوبیت زیادی پیدا کرده است و تجهیزات آن با قد زن یا مرد یکسان است؛ چوب اسکی های بلندتر و سنگین تر باید توسط افراد ماهرتری استفاده شود.

اسکی های آلپاین معمولا 7.6 سانتی متر پهنا دارند. اسکی های صحرایی تقریبا بلند تر و باریک تر هستند و از اسکی های آلپاین سبک ترند.

اسکی های فری استایل کوتاه تر از اسکی های آلپاین هستند. تمام انواع اسکی های نامبرده قابل خمیدگی هستند و نوک آنها پهن تر است و انتهای آن شبیه پارو و مربعی شکل است. در قسمت کمر پهن تر و در قسمت های زیر پا نازک ترین حالت خود را دارند.

اسکی ها معمولا یک قوس یا خمیدگی دارند، که وزن فرد را در طول اسکی پخش می کند. اسکی یک شیار کم عمق نیز دارد که به حفظ تعادل فرد کمک می کند، که این ویژگی در اسکی های پارابولیک استفاده نمی شود.لبه های اسکی آلپی از فولاد بوده و تیز است که در برف یا یخ فرو می رود.

اسکی های پرشی تقریبا 2.6 متر بوده و پهن تر، ضخیم تر و سنگین تر از اسکی های سرازیری هستند. این اسکی ها لبه فولادی و هیچ شیاری ندارند.

پوتین های اندازه و سنگین پلاستیکی برای تمام انواع اسکی ضروری است.پوتین های آلپاین و فری استایل انتهای صاف و سفت دارند، که کنترل اسکی باز را حفظ می کند.پوتین های چرمی، منعطف تر و سبک تر، پاشنه را بالا نگه داشته و در اسکی پرشی و صحرایی استفاده می شود.

اسکی بازهای آلپاین دسته های فلزی و سبک دارد که طول آن در هر دست به 1.2 متر می رسد.اسکی بازهای صحرایی به طور نمونه از دسته های سبک تر و بلندتر استفاده می کنند.

دسته ها به فرد کمک می کند که در زمین صاف خود را به جلو هل بدهد، و در سرازیری ها سرعت زیاد خود را کنترل کند. هر دسته یک رینگ یا چرخ در انتها دارد که از اسکی در محل های عمیق برفی جلوگیری می کند.

در خیلی از لباس های اسکی، نوعی موم یا وکس وجود داشت که وضعیت فرد را در اسکی حفظ می کرد، اما مواد صمغی و پوشاننده اسکی ها کم کم پیشرفت کرد و نیاز استفاده از وکس را در بسیاری از اسکی ها ازبین برد.

لباس های اسکی نیز به نوعی طراحی شدند که رطوبت را به خود جذب نکنند، در نتیجه فرد در لباس گرما و راحتی بیشتری احساس می کند.

اسکی کردن نوعی جابجایی با یک جفت وسیله است که یکی از آنها حرکت پای فرد را هدایت می کند. اسکی روی یخ از قدیمی ترین ها و پرطرفدارترین نوع اسکی است ، که بعدها باعث پیدایش اسکی روی چمن، شن و اسکی روی آب شد.

اسکی به طور گسترده یک فعالیت سرگرم کننده است که در مسابقات نیز خواهان دارد.

پیست، شیب و دنباله ورزش اسکی
پیست اسکی توسط ماشین های مخصوص، برف ها را فشرده و صاف می کنند تا فرد هنگام اسکی داخل برف فرو نرود و غرق نشود. همچنین برای قسمت های سخت و سرازیری های تند به افراد آموزش می دهند.

انواع پیست ها شامل موارد زیر هستند:

شیب کم- مبتدیان
سبز- شیب ملایم و راحت.
آبی- شیب راحت اما بدون عمق
قرمز- سطح متوسط
سیاه- شیب پیشرفته
اسکی اسنوبرد

از ورزش اسکی چه می دانید؟
مسیر ورزش اسکی- بدون پیست
اسکی های بدون پیست در کوه ها ایجاد می شود.اگرچه خطر غرق شدن ندارد ، اما وجود تخته سنگ ها و کلوخ روی کوه برای فرد نیز خطر محسوب می شود.

اسکی، اسنوبرد، پوتین، دسته ها و روکش
تمام تجهیزات برای اسکی ضروری است. می توانید برای روزهای اسکی لوازم را اجاره کنید.تنها مشکلی که وجود دارد، این است که ممکن است لوازم دیگران سایز شما نباشد.

کلاه ایمنی :

یکی از مهم ترین لوازم اسکی هنگام افتادن یا برخورد به چیزی، کلاه ایمنی است. پوشش کلاه ایمنی برای کودکان حیاتی است.

شلوار، ژاکت پشمی و گرم کننده مخصوص اسکی:

شلوارها و ژاکت های اسکی ضدآب بوده و از ورود آب به داخل لباس جلوگیری می کنند، که باعث می شود فرد درون آن احساس گرما داشته باشد.

ترمال، یک لایه در پوشش لباس است که با قرار گرفتن پشم روی آن باعث گرم نگه داشتن بدن می شود. ضخامت پشم لباس بستگی به سردی هوا دارد.

دستکش، عینک ایمنی، روسری، ماسک و سپر:

دستکش های ضدآب برای حفاظت از دست ها و جلوگیری از آنفلوانزا موثر است. یکی دیگر از لوازم ضروری عینک ایمنی است ،که به شما کمک می کند دوردست ها را بهتر ببینید و از چشم ها در برابر تابش مستقیم نور شدید خورشید محافظت شوند.

همراه داشتن ماسک، سپر و روسری از صورت فرد در برابر برف و سرما محافظت می کند.

درس های ورزش اسکی:
مربی های متبحر در این رشته معمولا انگلیسی زبان هستند و برای آموزش دیدن توسط آنها باید از قبل کلاس اموزشی تان را رزرو کنید. اگر مبتدی هستید، بهتر است تا زمانیکه ماهر نشدید، از لیفت ها برای بالا رفتن از کوه استفاده نکنید.

انواع لیفت های ورزش اسکی:
لیفت با طناب:

این نوعی از لیفت است که فرد اسکی باز باید خود را روی طناب نگه دارد ، تا طناب او را از سرازیری بلند کند و بالا بکشد. این نوع لیفت، معمولا در شیب های کم استفاده می شود.

فرش جادویی:

این یک فرش است که اسکی باز ها یا افرادی که اسنوبرد کار می کنند، روی آن می ایستند و به سمت بالا می روند. این نوع لیفت نیز در شیب های کم استفاده می شود.

میله به شکل T :

این میله به شکل T بوده که به طنابی در بالای کوه متصل است و فرد را به سمت بالا هل می دهد.

لیفت دکمه ای:

به این نوع از لیفت یک دکمه متصل شده که به کابلی در بالای کوه وصل است و فرد را به سمت بالا هل می دهد.

لیفت صندلی:

این یکی از پرطرفدارترین لیفت ها است که فرد را روی یک صندلی به بالای کوه می برد، درحالیکه لوازم اسکی و اسنوبرد فرد روی میله جداگانه به سمت بالا کشیده می شود.

بالابر اسکی

ورزش اسکی و امکانات آن
واگن:

این یک لیفت به شکل کابین است که می تواند 8 نفر را در خود نگه دارد و چسبیده به کابل، آن ها را بالا بکشد.

لیفت سرخود:

اسکی بازها می توانند پیاده هم از کوه بالا بروند. خیلی از کابین ها نیز به طناب وصل می شوند.

ماشین کابلی:

ماشین های کابلی، ماشین هایی هستند که از لیفت کابین بزرگ تر بوده و می توانند 40 نفر را همزمان بالا ببرند، در حالیکه تنها به یک طناب وصل هستند.



منبع نمناک

*