لباس سیاه بر تن مستطیل سبز

با وجود عشق و علاقه‌ای که نسبت به فوتبال وجود دارد اما این پدیده‌ غیر قابل تکرار در طول تاریخ مسبب روزهای تاریک و تلخی شده است که فراموش شدنی نیستند.

به گزارش آبا ببه نقل از ایرنا، فوتبال در طول تاریخ و از ابتدای پیدایش خود بارها اثبات کرده که پدیده‌ای است فراتر از یک رشته ورزشی. اتفاقی که می‌تواند نقش پرچم صلح را بین ۲ گروه و ملت برافراشته کند. توانایی این را دارد تا محلی باشد برای قدرتنمایی ندارها مقابل ثروتمندان. فوتبال مملو از صحنه‌های بدیعی است که انسان‌ها را با قومیت‌ها و اعتقادات متنوع گرد هم جمع می‌کند و مایه مباهات آنها خواهد بود.

با این وجود در همین رشته ورزشیِ جذاب شاهد به وقوع پیوستن فجایع، رسوایی‌ها و موارد تلخی هستیم که همین چند روز پیش یک مورد آن را مشاهده کردیم. جایی که در جدال بین ۲ تیم مکزیکی کوارترو و اطلس، تماشاگران ۲ تیم به طرز وحشیانه‌ای به جان یکدیگر افتادند و مسابقه را در دقیقه ۶۲ به توقف کشاندند. در این درگیری خونین شایعه شد که حدود ۲۰ نفر کشته شدند اما فرماندار کورخیدوا، این مساله را تکذیب کرد و ضمن محکوم کردن اتفاق رخ داده، حال سه تن از مصدومان این درگیری را وخیم توصیف کرد.

اما این برای اولین بار نبود که ما نسبت به فوتبال حس بدی پیدا کردیم. بارها به انواع گوناگون شاهد وقوع ماجراهای ناامیدکننده‌ای در مستطیل سبز بودیم.

فاجعه ورزشگاه ملی ناسیونال:

۲ تیم ملی فوتبال پرو و آرژانتین برای حضور در المپیک توکیو با یکدیگر دیداری حساس را در ورزشگاه ناسیونال برگزار کردند. پرو موفق به زدن گلی شد که داور آن را به طرز عجیبی مردود اعلام کرد. همین مساله باعث یورش آوردن تماشاگران به درون زمین شد. نیروهای امنیتی با شدت زیادی هواداران را تنبیه کردند و پرتاب گاز اشک‌آور از سوی آنها مردم را به سمت درب‌های خروج کشاند. درب‌هایی که بسته بود و در نهایت منجر به کشته شدن ۳۲۸ تن شد. شاید سیاه‌ترین روز تاریخ فوتبال که در سال ۱۹۶۴ رخ داد.

مرگ به خاطر یک گل به خودی:

کلمبیا برای جام جهانی ۱۹۹۴ برنامه‌های بسیار زیادی داشت اما همه این رویاپردازی‌ها در همان دور گروهی به یاس تبدیل شد. آنها در دیدار برابر آمریکا شکست خوردند و حذفی زودهنگام را تجربه کردند. آندریاس اسکوبار، مدافع این تیم که به جنتلمنِ درون زمین مشهور بود یک گل به خودی زد و همین گل به خودی باعث شد تا چند شب بعد در کافه‌ای در جوالی مدلین به ضرب چند گلوله کشته شود.

شورش هواداران مصری ۷۴ کشته بر جای گذاشت:

تیم‌های المصری و الاهلی مصر در سال ۲۰۱۲ مقابل هم صف‌آرایی کردند. المصری این دیدار را با یک گل برد و بعد از پایان مسابقه هواداران این تیم به درون زمین چمن ورزشگاه پورت سعید یورش آوردند. آنها به خوشحالی اکتفا نکردند و خشم خود را متوجه هواداران تیم مقابل و بازیکنانش کردند. یک درگیری شدید با سلاح سرد که با برخورد ضعیف نیروهای امنیتی رنگ و بوی وحشتناک‌تری با خود گرفت و منجر به کشته شدن ۷۴ نفر شد. فوتبال مصر به مدت یک سال به حالت تعلیق درآمد و ۱۰ نفر از مقصران این فاجعه در سال ۲۰۱۷ به اعدام محکوم شدند.

فاجعه هیسل و مرگ تلخ ۳۹ هوادار:


در غرب بروکسل، ورزشگاه قدیمی و ۶۰ هزار نفری هیسل میزبان دیدار ۲ تیم لیورپول و یوونتوس در جام باشگاه‌های اروپا بود. اشتباهی محاسبتاتی در جایگاه برخی از هواداران لیورپول به وجود آمد و آنها در نزدیکی هواداران یوونتوس نشستند. درگیری طرفین در جریان بازی شدت گرفت و از فحاشی به پرتاب اشیاء مختلف کشیده شد. نهایتا لیورپولی‌های عصبانی با عبور از سد متزلزل نیروهای امنیتی یوونتوسی‌ها را به کناره‌ دیواری فرستادند و همان دیوار با فروریختنش نسخه ۳۹ هوادارِ فینال را در هم پیچید. تیم‌های انگلیسی از حضور در پنج دوره بعدی محروم شدند و تورینی‌ها نیز در آن بازی با یک گل به برتری رسیدند.

استادیوم هیلزبرو و بازهم لیورپول:

لیورپول این بار باید در نیمه‌نهایی جام حذفی با ناتینگهام فارست روبرو می‌شد. با آنکه هواداران تیم بندرنشین بیشتر بود اما بخش کوچک‌تری به آنها در ورزشگاه داده شده بود. فشار شدید هواداران لیورپول باعث شد تا تماشاگران این تیم که جلوتر حضور داشتند زیر فشار شدید به کام مرگ کشیده شوند و این تعداد به عدد وحشتناک ۹۳ نفر رسید.

جنگ سانتیاگو به خاطر ۲ روزنامه‌نگار و یک داور:

شیلی در شرایطی میزبان جام جهانی ۱۹۶۲ بود که به خاطر زلزله ۲ سال قبل شرایط بدی داشت. ۲ روزنامه‌نگار ایتالیایی پیش از دیدار با تیم میزبان شدیدا به امکانات شهر سانتیاگو تاختند و مردم شیلی را عقب‌مانده، فقیر و مغرور خطاب کردند. این مساله خشم شیلیایی‌ها را برانگیخت. ۲ روزنامه‌نگار مربوطه گریختند اما یک ورزشگاه را در روز بازی علیه تیم ملی کشورشان کردند. این بازی فوق‌العاده خشن از ثانیه ۱۲ شاهد برخوردهای عجیب و درگیری های زشت بازیکنان ۲ تیم بود که اصلا شباهتی به فوتبال نداشت. در این بین کن اتسون، داور انگلیسی نیز به وضوح، سوت‌هایش را به سود تیم میزبان می‌زد و همین مساله خشم ایتالیایی‌ها را دوچندان کرده بود. نهایتا با دخالت چهارباره نیروهای پلیس به درون زمین، بازی با ۲ گل به سود شیلی تمام شد و ۲ بازیکن ایتالیا نیز در روزهایی که کارت زرد و قرمز مرسوم نبود از زمین اخراج شدند.

کالچوپولی:

رسوایی بزرگی که دامن فوتبال ایتالیا را در کوران جام جهانی گرفت و البته با وجود ابعاد گسترده‌اش خللی در به دست آمدن قهرمانی برای آتزوری در جام جهانی ۲۰۰۶ ایجاد نکرد. یوونتوس و رییسش لوچیانو موجی، متهم اصلی بودند. بیانکونری ۲ قهرمانی آخر خود را از دست داد و به سری بی با امتیاز منفی سقوط کرد. باشگاه‌های میلان، لاتزیو، فیورنتینا و رجینا نیز با جرایمی روبرو شدند. کلیت ماجرا در ارتباط گرفتن با داوران و هماهنگی‌های غیرقانونی با مسوولین برگزاری مسابقات بود.

رسوایی قهرمان اروپا:

مارسی در سال ۱۹۹۳ موفق شد عنوان قهرمانی رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا را به دست بیاورد و با یک گل میلان را شکست دهد. آنها پیش از بازی نهایی باید در لیگ فرانسه با والنسینه پیکار می‌داشتند و از طریق بازیکنان خودی با چند بازیکن تیم حریف ارتباط برقرار کردند و از آنها خواستند تا در این دیدار به آنها سخت نگیرند تا مصدومی برای مارسی بر جای نماند. این رسوایی، رسانه‌ای شد. بازجویی از ۱۰ بازیکن مارسی صورت گرفت و نهایت نفراتی چون روبرتو و بورچوگوآ از والنسینه متهم شناخته شدند و با محرومیت‌هایی مواجه شدند. مارسی نیز قهرمانی لیگ را از دست داد و به دسته دوم سقوط کرد.

*