تاریخچه ورزش بسکتبال

از سیر تاپیاز قوانین و فواید و تاریخچه ورزش بسکتبال
زمان مطالعه : 16 دقیقه
بسکتبال ورزشی تیمی می باشد که شناخته شده با اسم پایه گذار آن دکتر نای اسمیت می باشد.
ورزش بسکتبال
بسکتبال ورزشی است که در آن دو تیم شش نفره با هم رقابت می کنند و همه آن ها موظف هستند که توپ را فقط با دست خود لمس کنند . در این ورزش دوازده بازیکن (که هر تیم شش بازیکن دارد) و 2 داور که یکی به عنوان داور اول و دیگری داور دوم است تشکیل این بازی را می دهند . همچنین یک توپ و دو سبد که هر سبد سهم یک تیم است و به عنوان دروازه آن ها به حساب می آید .

قوانین ورزش بسکتبال
بسکتبال در چهار دوره 10 دقیقه ایی که به کوارتر معروف است بین دوتیم که شامل 5 بازیکن درون زمین می باشد انجام می شود. در این بازی تیم از زمین خودی که زمین دفاع نامیده می شود به سمت زمین حریف یا زمین حمله، یورش می برند تا از 24 ثانیه ایی که می تواند توپ را بصورت تیمی در اختبار داشته باشند نهایت استفاده را کرده باشند تا ضربه ایی را روانه بسکت کنند و امتیاز جمع آوری کنند.

تاریخچه ی بسکتبال
جیمز نای اسمیت یک پزشک کانادایی بود که با ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و تابعیت آن کشور را گرفت . در سال 1891 یعنی زمانی که دکتر نای اسمیت در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد (واقع در ایالت ماساچوست آمریکا) درس می داد ، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع و اختراع کند که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را برای پرداختن به مسابقات میدانی فوتبال ،هاکی و بیسبال، در فصل بهار و تابستان حفظ کند

تاریخچه ی ورزش بسکتبال

دکتر نای اسمیت پس از بررسی رشته های موجود ورزشی ، دریافت که ورزش جدید باید :

توپ در آن نقش داشته باشد .
به صورت گروهی به اجرا در آید .
اصل رقابت در آن رعایت شود .
و بر مهارت استوار باشد .
هیچ گونه خشونتی و برخوردهای سخت بدنی مبتنی نباشد .
حاصل این افکار و اندیشه ها ورزشی شد به نام بسکتبال که امروزه پس از سپری شدن نزدیک به یک قرن و اندی از اختراع آن ، از پر طرفدارترین و هیجان انگیزترین رشته های ورزش بین المللی است . دکتر نای اسمیت در شروع کار دو سبد که مخصوص حمل میوه بود بر دیوار دو طرف سالن ورزش دانشگاه و در ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند نصب کرد و به دو گروه از ورزشکاران جوان دانشگاه آموزش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به درون سبد بیندازند .

در این حال ، تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام این کار شود و توپ را هم از چنگ حریف بربایند و تصاحب کند. نخستین مسابقه ای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت میان دو تیم 9 نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و اولین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام «ویلیام چیلس» به سبد انداخت . بعدها شخصی به نام «فرانک ماهان» با توجه به اینکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت (BASKET) و توپ را بال (BALL) می گویند ، این ورزش را بسکتبال نامید . دکتر نای اسمیت ، برای آنکه بازی بسکتبال خشن نشود ، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد . بعضی از مقررات اولیه بسکتبال چنین بود :

بازیکنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربایند .
بازیکنی که توپ را در اختیار داشت ، نباید با آن راه برود یا بدود .
هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود .
فقط بازیکنانی که توپ را در اختیار نداشتند می توانستند به هر طرف بدوند و جا بگیرند
بازیکن توپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب کند و به آنها برساند .
در آغاز ، ته سبد هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد می افتاد باید کسی به کمک نردبان توپ را از سبد بیرون بیاورد . در سال 1892 شخصی به نام «لئو آلن» سبد بسکتبال را که تا آن روز از ترکه چوب یا الیاف بود و به همین دلیل به زودی پاره و فرسوده می شد ، از سیم بافت تا استحکام بیشتری داشته باشد . دیری نگذشت که این ورزش جدید طرفداران زیادی در میان دانشجویان دانشگاه اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاه ها یافت .دکتر نای اسمیت هم مقررات و قوانین بسکتبال را کامل تر کرد و نسخه هایی از آن را به هر دانشگاه یا باشگاهی که علاقمند بود ارسال داشت .

این مقررات در سال 1892 میلادی به صورت کتابچه ای برای استفاده عموم منتشر شد . کشور کانادا نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه یافت . دیگر کشور ها هم بتدریج و در سال های بعد پذیرای این ورزش جدید شدند :فرانسه در سال 1893 ، چین و هندوستان در سال 1894 ، انگلستان در سال 1894 ژاپن در سال 1900 و .. . نخستین مسابقه رسمی بسکتبال در سال 1896 بین دو تیم از دو دانشگاه شیکاگو و آیوا برگزار شد . نتیجه این بازی تاریخی 15 بر 12 به سود تیم دانشگاه شیکاگو بود . در سال 1930 دکتر نای اسمیت کتابی درباره خواص بسکتبال تالیف کرد تا نشان دهد که بازی بسکتبال گرچه بسیار پر تحرک است اما حتی برای سالمندان هم خطری ندارد و آسیبی متوجه اعضای حیاتی بدن (قلب و کلیه) نخواهد شد .

بسکتبال

پایه گذاری و اساس ورزش بسکتبال

تجهیزات مورد نیاز برای ورزش بسکتبال
لباس

آرون اونز، نمونه ای از لباس بازیکنان

لباس بازی برای زنان و مردان بلوز بی آستین و شلوارک است و نام تیم در جلوی بلوز و شمارهٔ بازیکن در پشت و جلوی آن نوشته شده است. در بازی های بین المللی شماره های بازیکنان از 4 تا 15 است. بازیکنان بسکتبال معمولاً از کفش های ساقدار استفاده می کنند که از مچ پا حفاظت بیشتری می کند.

زمین بسکتبال

زمین فوق العاده شیک و زیبای بسکتبال

تخته

تختهٔ بسکتبال مستطیلی است به طول 1٫80 متر و عرض 1٫20 متر که موقعیت آن در فضای بالای زمین در دو انتهای میدان است و باید به گونه ای قرار گیرد که به اندازه 120 سانتی متر با خط انتهای زمین فاصله داشته باشد. ارتفاع تخته از کف سالن بازی 2.75 متر است .

انواع تخته

نوعی از تخته ها به کمک میله هایی آهنی از سقف سالن آویزان می شوند که در هنگام عدم نیاز، می توان آن ها را بالا برد و به سقف سالن متصل کرد. این نوع تخته برقی است. نوعی دیگر از تخته ها با میله ای به زمین وصل و محکم می شوند. در نوعی دیگر، تخته به وسیلهٔ پایه ای متحرک بر روی زمین قرار می گیرد.

هواداران تیم بسکتبال

طرفداران بسیار زیاد ورزش بسکتبال

حلقه

حلقهٔ بسکتبال در فاصلهٔ 30 سانتی متری قاعدهٔ تخته به آن متصل می شود. قطر حلقهٔ بسکتبال 45 سانتی متر و ارتفاع توری که به شکل سبد به آن متصل می شود 30 سانتی متر است.

توپ بسکتبال

در دو سال نخست که بازی بسکتبال ابداع شد، توپ فوتبال را برای بازی به کار می بردند. اما چون این توپ سبک بود در سال 1894 میلادی اولین توپ مخصوص بسکتبال توسط یک کارخانه دوچرخه سازی تولید شد که اندکی از توپ فوتبال بزرگ تر بود. در سال 1937 نوع دیگری توپ بسکتبال بزرگ تر اما سبک تر به بازار آمد و آنگاه در سال 1949 توپی ساخته شد به همین شکل و اندازه و وزن فعلی که هنوز هم مورد استفاده است.

توپ بسکتبال بزرگتر از توپ های معمولی است و آن را از جنس چرم، لاستیک یا پلاستیک می سازند و هنگام استفاده باد می کنند. میزان فشار هوای داخل توپ باید به حدی باشد که در صورت رها شدن از ارتفاع 1٫80 متر، پس از اصابت به زمین کم تر از 1٫20 و بیش تر از 1٫40 متر از زمین بلند نشود. محیط یک توپ قانونی بسکتبال پس از باد شدن باید حداقل 75 سانتی متر و حداکثر 78 سانتی متر باشد. ضمن آنکه در این حال وزن توپ نباید کمتر از 600 و بیشتر از 650 گرم باشد. توپ این ورزش بزرگ ترین و سنگین ترین توپ بازی های دسته جمعی است.

قانون های بسکتبال

قانون های کلی رشته ورزشی والیبال
نگاهی کلی به قوانین بسکتبال:

هر تیم از 5 بازیکن اصلی و حداکثر 7 بازیکن ذخیره تشکیل شده است.
بازی در چهار پریود انجام می گردد که زمان هر پریود ده دقیقه می باشد.
استراحت بین پریود اول و دوم و سوم و چهارم دو دقیقه ولی استراحت بین پریود دوم و سوم پانزده دقیقه خواهد بود.
اگر بازیکنی از تیم حمله مدت 3 ثانیه در ذوزنقه تیم حریف باشد مالکیت توپ را از دست می دهد.
برای هر پرتاب آزاد یک امتیاز و برای پرتاب داخل قوس دو امتیاز و برای پرتاب پشت قوس سه امتیاز برای تیم پرتاب کننده لحاظ می شود.
بازی بسکتبال در پایان وقت قانونی مساوی ندارد ولی می بایست یک تیم را با تکرار 5 دقیقه وقت اضافه در شرایط مساوی تیم ها اعلام نمود.
زمان مالکیت توپ برای هر تیم 24 ثانیه می باشد که 8 ثانیه در زمین دفاعی و 16 ثانیه در زمین حمله می باشد
هر بازیکنی مرتکب 5 خطای شخصی بشود می بایس آشنایی با ورزش بسکتبال
خطاهای ورزش بسکتبال
خطای شخصی: 1- بلاک کردن 2- شارژ کردن 3- دفاع از پشت سر 4- تماس با دست 5 – نگهداشتن 6- استفاده غیرقانونی از دستها 7- هل دادن 8- اسکرین غیر قانونی خطای شخصی در تمامی حالات جهت بازیکن خاطی اعلام می شود.

خطای طرفین: خطایی است که دو بازیکن مخالف روی همدیگر در یک زمان انجام می دهند.

خطای غیر ورزشی: خطای شخصی است که به طور عمد روی بازیکن با توپ و یا بدون توپ صورت می گیرد و جریمه آن دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ از وسط زمین می باشد.

دیسکالیفه: هرگونه خطایی خارج از روحیه ورزشکاری را با دیسکالیفه (اخراج از زمین بازی) جریمه و دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ از وسط زمین به حریف داده می شود.

خطای فنی: خطایی است که بدون برخورد بازیکن بوجود می آید. جریمه آن یک پرتاب آزاد با مالکیت توپ از وسط زمین می باشد. خطای فنی برای بازیکن ذخیره دو پرتاب آزاد با مالکیت توپ و خطای فنی برای مربی و همراه تیم دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ است.

خطای تیمی:در هر ده دقیقه، تیمی که خطاهای انجام شده آن بیش از 4 خطا باشد، خطای تیمی محسوب می شود و جریمه آن دو پرتاب آزاد توسط بازیکنی که خطا روی آن اتفاق افتاده است انجام می شود.

تکنیک بسکتبال

خطاهای فنی و تیمی ورزش بسکتبال

اما چند خطای دیگر:

1 – دبل

الف :اگر توپ را دو دست دریبل بزنیم ، مرتکب خطای دبل شدیم .

ب :اگر در دریبل زدن توپ بالاتر از سینه آید ، دبل محسوب می شود که جریمه ی آن تعویض مالکیت توپ است .

ج :اگر توپ را روی زمین بغلتانیم و پیش بریم .

2 – نیمه : در صورتی که توپ را از زمین خود به زمین حرف منتقل کنیم ، دیگر حق برگشت توسط ما وجود ندارد در غیر اینصورت خطای نیمه اعلام می گردد .

3 – سد : اگر بازیکن مدافع در جلوی بازیکن صاحب توپ که لی آپ یا سه گام می رود ساکن نایستد و ضربه بزند ، خطای سد اعلام می شود . این خطا ، عکس حطای شارژ می باشد .

4- رانینگ : این خطا در چند مرحله ی مختلف گرفته می شود :

الف :دویدن با توپ بدون دریبل بیش از یک گام

ب :برداشتن گام اضافه در سه گام ، لی آپ و پاور موو ( Power move )

ج :برداشتن گام ریز در سه گام بطوری که قابل تشخیص نباشد

د :کشیده شدن پا روی زمین برای فاصله ی بیش از 5 سانتی متر در هر حرکت

ه :پرش با توپ و برگشت به زمین بدون رها کردن آن . برای مثال بازیکنی که به قصد شوت ، پرش جفت می کند اگر به زمین برسد و هنوز توپ را رها نکرده باشد ، رانینگ کرده .

و :اگر بازیکن در اوت ، هنگام پرتاب اوت با توپ حرکت کند .

خطای پیک : اگر در پیک دادن به بازیکن خودی ، حریف را هل دهیم یا دستها حرکت کند .

خطای پا : دفع و حرکت توپ به وسیله ی پا .

خطای اوت و پرتاب آزاد : در صورتی که پا از محدوده ی مجاز خارج شود این خطا رخ می دهد .

خطای اسلم دانک : این خطا صرفاً در ایران اجرا می شود و منوط به هنگامی است که بازیکنی اسپک یا اسلم دانک اجرا کرده و بعد از آن به حلقه آویزان شود .

شایان ذکر است که خطای فنی همان خطای Technical ( تکنیکال ) مبیاشد .

هر تیم پس از انجام 4 خطا در هر 10 دقیقه ، جریمه ی خطای تیمی میگیرد .


منبع نمناک